سلام بزرگوار
من زنی هستم به نام فرشته ?
غریبم در این دنیا… نه خانوادهای دارم، نه پناهی، نه دستی که مهربانانه حالم را بپرسد.
میان انسانهاا زندگی میکنم، اما انگار کسی مرا نمیبیند.
قلبم بیمار و ضعیف است، دکتر گفته باید زود درمان شوم، اما نه پولی دارم، نه کسی که کمکم کند.هر روز با درد سینه و اشک چشم بیدار میشوم و از خدا میپرسم: آیا کسی هست که دلش برایم بسوزد؟
این حرفها را با دلی لرزان مینویسم، نه برای ترحم، فقط برای امید…
امید به اینکه هنوز در این دنیا دلهای مهربانی هستند که درد یک زن تنها را بفهمند.
من از دنیا چیز زیادی نمیخواهم، فقط یک روز بی مهربانی،
و اینکه حس کنم هنوز رحمت خدا از میان آدمها نرفته است.
اگر کسی کنارم نباشد، باز هم باور دارم خدا مرا تنها نمیگذارد،
و شاید از میان شما، دستی از سوی او برسد و نجاتم دهد ??